Belli bir polipeptid zinciri veya RNA sentezini gerçekleştiren DNA bölgesine gen denir.
Başlangıçta bir gen – bir enzim hipotezi olarak ortaya atılan bu hipotez, her proteinin enzim olarak görev yapmaması nedeniyle bir gen – bir protein şekline dönüştürülmüş, ancak bazı proteinlerin birden fazla polipeptid zinciri içermesi sebebiyle son olarak bir gen – bir polipeptid hipotezi olarak son adını almıştır.
Canlılardaki kimyasal reaksiyonlar, enzimler tarafından yürütülür ve enzimler çoğu zaman takım halinde çalışır. Yani bir enzimin ürünü olan bir molekül, başka bir enzimin substratı olacaktır.
Örnekte, Gen 3’ün bozulması enzim – 3’ün üretilememesine sebep olacağından ortamda Arjinin birikirken üre zamanla azalır.
Bir gen – bir polipeptid hipotezi BEADLE ve TATUM isimli iki araştırmacının deneyleriyle ispatlanmıştır.
Bu araştırmacılar deneylerinde bir ekmek küfü olan Neurospora crassa türünü kullanmışlardır.
Bu küf mantarı, basit besi yerinde ( inorganik tuzlar, glikoz, biyotin ) kendilerine gerekli diğer molekülleri sentezleyerek üreyebilmektedir.
Küfün, X ışınlarına maruz bırakılmak suretiyle elde edilen mutantları, basit besiyerinde üreyememektedir. Yani basit besi yerinde bulunan maddeleri kendilerine gerekli olan moleküllere dönüştürememektedir.
Bu mutantlardan bazıları basit besi yerine ornitin ilavesi ile üreyebilmektedir. Bu da ilgili mutantın, ornitinden sonraki dönüşüm basamaklarını gerçekleştirdiğini, ancak öncü maddeden ornitin sentezleyemediğini göstermektedir.
Basit besi yerine ornitin ilavesi ile üreme gösteren mutantlarda birinci enzimin sentezini yürüten gen bozulmuştur. Sitrulin ilavesi ile üreme gösteren mutantlarda ise birinci veya ikinci enzimin sentezini yürüten gen bozulmuştur.
PDF DOSYASI İÇİN
