Bir hayvanı diğer yaşam formlarından ayırt etmek için kullanılan her bir kriterin istisnası olmakla birlikte hayvanların genel özellikleri şöyle sıralanabilir.
Hayvanlar çok hücreli, heterotrof ve ökaryot canlılardır.
Bitki ve alglerin ototrof beslenmesine karşın hayvanlar inorganik maddelerden organik besin sentezi yapamazlar.
Hayvan hücreleri, bitki ve mantarların vücudunda kuvvetli destek sağlayan hücre duvarından yoksundur.
Hayvanların çok hücreli vücutları, hücreler arasındaki sıkı bağlantılar ve yapısal proteinler sayesinde bir arada tutulur.
Hayvanlara özgü iki yapı uyartı iletiminden sorumludur.
Bu yapılar sinir doku ve kas dokudur.
Hayvanların çoğu eşeyli olarak ürer ve yaşam döngülerinde diploid evre daha baskındır.
Eşeyli üremenin en önemli avantajı tür içi genetik varyasyonu artırarak değişen ortam koşullarına ayak uydurabilecek bireyler oluşturmasıdır.
Embriyo gelişiminin erken dönemlerinde oluşan hücre tabakası sayısı hayvanların sınıflandırılmasında kullanılan önemli bir kriterdir.
Sünger ve sölenterlerde gastrula evresindeki hücre tabakası sayısı 2 iken, diğer hayvanlarda endoderm, mezoderm ve endoderm olmak üzere 3 hücre tabakası mevcuttur.
Hayvanlarda radyal ( ışınsal ) ve bilateral olmak üzere 2 tip simetri gözlenir.
Simetri ekseninin sayısındaki azalma canlı türünün gelişmişliğine işaret eder.
Hayvanların sınıflandırılmasında kullanılan bir diğer faktör, sindirim kanalı ile vücut örtüsü arasında boşluk bulunup bulunmamasıdır.
Bu şekilde boşluk bulundurmayan hayvanlara asölomat canlı denirken, boşluk bulunduranlar ise psödosölomat veya sölomat şeklinde iki gruba ayrılır.
Hayvanlar âlemi,
ü Omurgasızlar,
ü İlkel omurgalılar ve
ü Omurgalılar
olmak üzere 3 ana grupta incelenir.